Ο Βασίλης Τσιάρτας ήταν αναμφίβολα καλός ποδοσφαιριστής. Και ως τέτοιον θα τον θυμόμασταν αν εδώ και μήνες δεν είχε αφιερώσει τη ζωή του στην αναπαραγωγή μιας άθλιας ρατσιστικής προπαγάνδας, η οποία δυστυχώς επηρεάζει πλήθος κόσμου που ακόμη βλέπει στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο που προσέφερε στον ελληνικό αθλητισμό.
Ο Τσιάρτας έχει φυσικά κάθε δικαίωμα να εκφράζεται. Η φασιστική ρητορική του όμως, με την οποία είναι απολύτως βέβαιο πως συμφωνεί κάθε ναζιστικό σταγονίδιο, δεν μπορεί να παραμένει ασχολίαστη. Μετά λοιπόν τις αναρτήσεις του για τους ομοφυλόφιλους, ο πρώην ποδοσφαιριστής έβαλε στο στόχαστρό του τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Έχοντας πλήρη άγνοια του τι ακριβώς συμβαίνει στη Λέσβο, ο Τσιάρτας πήρε την απόφαση να σχολιάσει μια φωτογραφία ενός λεωφορείου το οποίο γράφει στα αραβικά «μεταφορά προς το λιμάνι». Έγραψε έτσι: «αν αυτό δεν είναι αλλοίωση της χώρας τότε τι είναι;». Πρόσθεσε δε ότι «είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει στόχο τον αφανισμό της Ελλάδας».
Ας ξεκαθαρίσουμε για αρχή, προς ενημέρωση του ίδιου του Τσιάρτα, των διαφόρων ίδιας αντίληψης θαυμαστών του και όλων υμών ότι το συγκεκριμένο λεωφορείο δεν απευθύνεται στον κόσμο που ζει ή βρίσκεται στη Λέσβο αλλά στους πρόσφυγες που βρίσκονται στο κέντρο της Μόριας. Θα ήταν λοιπόν παράδοξο να έχει επιγραφή στα ελληνικά αφού οι άνθρωποι αυτοί δεν μιλούν τη γλώσσα μας.
Πάμε παρακάτω όμως. Ο Τσιάρτας χρησιμοποιώντας λόγια που δεν θα μας έκανε εντύπωση να ακούσουμε από τον φυρερίσκο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, προειδοποιεί για τον αφανισμό της Ελλάδας και μας μιλά για αλλοίωση. Κατά τον πρώην ποδοσφαιριστή, οι πρόσφυγες που φθάνουν στη χώρα μας από τη Συρία για παράδειγμα η οποία βρίσκεται σε πόλεμο εδώ και έξι χρόνια, θα μας αλλοιώσουν. Και θα βρουν σ’ αυτό σύμμαχο την κυβέρνηση.
Ο Τσιάρτας και οι συν αυτώ πιστεύουν ότι οι πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα (στη Δύση εν γένει) για να την καταλάβουν. Νομίζουν πως είναι μέρος ενός επεκτατικού σχεδίου του Ισλάμ. Αγνοεί παντελώς ο κύριος αυτός πώς είναι να είναι κανείς πρόσφυγας. Αγνοεί ότι οι άνθρωποι που φθάνουν καθημερινά στη χώρα μας, έχουν περπατήσει και κολυμπήσει τον μισό πλανήτη με κίνδυνο της ζωής τους και της ζωής των παιδιών τους. Αγνοεί ότι κατέβαλαν χιλιάδες ευρώ σε δουλέμπορους μόνο και μόνο για να σώσουν το κεφάλι τους. Αγνοεί πως πολλοί απ’ αυτούς έχουν τελειώσει πανεπιστήμια. Και βέβαια ουδόλως τον ενδιαφέρει αν πριν φύγουν για το ταξίδι προς τη ζωή έκλαψαν τις μανάδες και τους πατεράδες τους. Αν έχασαν τα σπίτια και τους κόπους μιας ζωής.
Ο Τσιάρτας ενοχλείται γιατί βλέπει μια επιγραφή στα αραβικά και ανησυχεί μήπως οι πρόσφυγες αλλοιώσουν την κουλτούρα του Έλληνα. Ποια κουλτούρα όμως και ποιου Έλληνα; Την κουλτούρα που μας θέλει το 2018 να ασχολούμαστε με τον αν ένας υπουργός έδωσε πολιτικό όρκο; Την κουλτούρα της «επανάστασης» για να μην καταργηθεί η προσευχή στα σχολεία; Την κουλτούρα των γονιών που δεν θέλουν προσφυγόπουλα στα σχολεία που στέλνουν τα παιδιά τους; Την κουλτούρα που θέλει την Εκκλησία να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα;
Τι ακριβώς φοβάται ο Τσιάρτας μην χάσουμε; Τον συντηρητισμό μας; Το μίσος μας απέναντι σε κάθε τι που αντιλαμβανόμαστε ως διαφορετικό; Απέναντι στον ομοφυλόφιλο, τον μαύρο, τον άραβα και τον μουσουλμάνο; Αν αυτό είναι αλλοίωση, ας αλλοιωθούμε. Αν αλλοίωση σημαίνει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, ας αλλοιωθούμε. Αν αλλοίωση είναι η βοήθεια προς τους πρόσφυγες (έστω και μέσω μιας επιγραφής), ας αλλοιωθούμε!
Και κάτι τελευταίο: πριν μας επισημάνει ο κάθε Τσιάρτας τους κινδύνους αφανισμού της Ελλάδας από τους δύστυχους πρόσφυγες, ας ρίχνει μια ματιά στα ανορθόγραφα σχόλια των γνήσιων Ελλήνων κάτω από τις αναρτήσεις του. Εκεί να δείτε αλλοίωση…
Του Μάριου Αραβαντινού, Κουτί Πανδώρας
